Do dzisiaj o wielu więźniach KL Auschwitz nic nie wiemy, nie znamy nawet ich nazwisk. Te białe plamy występują także w wykazie więźniów z pierwszego transportu Polaków, który przybył z więzienia w Tarnowie do obozu Auschwitz 14 czerwca 1940 r.
Wśród więźniów wówczas przywiezionych byli dwaj bracia Russanowscy. Wiemy o nich, że zatrzymano ich na ulicy w Krakowie 8 maja 1940 r., urodzili się w Kałuszynie, ich matka później mieszkała wraz z nimi w Ruchnie, pow. węgrowski (województwo mazowieckie).
Starszy Michał urodził się 30 kwietnia 1918 r. w Kałuszynie, w obozie zginął 23 marca 1941 r., oznaczony był numerem 692, chociaż niektóre źródła wskazują, że mógł to być numer 452. Miał dwadzieścia dwa lata.
Młodszy z nich Tomasz, uczeń gimnazjalny, urodził się 11 sierpnia 1922 r. prawdopodobnie również w Kałuszynie, wkrótce po śmierci starszego brata został zwolniony z obozu i po odzyskaniu wolności stał się żołnierzem Armii Krajowej. W obozie oznaczony był numerem 691. Rodzice obydwóch braci to Aleksander i Zofia, z domu Łubieńska, która w okresie ich pobytu w obozie była już wdową.
Tomasz Russanowski po zwolnieniu z obozu na tajnych kompletach ukończył podchorążówkę, posługiwał się pseudonimem „Robert”. Podczas Powstania Warszawskiego jako kapral podchorąży walczył na Woli oraz na terenie Starego Miasta, będąc żołnierzem Batalionu „Wigry” – 2. kompania „Czesław”. Jako ranny przebywał w Centralnym Szpitalu Chirurgicznym nr 1 przy ul. Długiej 7 (Pałac Raczyńskich), gdzie po zajęciu Starego Miasta przez oddziały niemieckie został zamordowany w grupie personelu i rannych 9 września 1944 r. Miał dwadzieścia dwa lata.
Adam Cyra