14 sierpnia 1941 r., czyli dokładnie 82 lata temu, w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym i zagłady Auschwitz został zabity franciszkanin, o. Maksimilian Maria Kolbe. Rocznicę tego wydarzenia upamiętniono w Miejscu Pamięci. Przy bloku 11, w którym mieściło się obozowe więzienie i w którym zamordowano zakonnika, odprawiono uroczystą mszę świętą.
Wzięło w niej udział kilkaset osób, wśród nich Zdzisława Włodarczyk, Ocalała z Auschwitz, a także biskupi, księża i zakonnicy, oraz przedstawiciele władz wojewódzkich, samorządów lokalnych i wierni. Pielgrzymów powitał biskup bielsko-żywiecki Roman Pindel, a mszy św. przewodniczył franciszkanin bp Tadeusz Kusy z Republiki Środkowoafrykańskiej, który również wygłosił homilię.
Mówiąc o patronach diecezji bielsko-żywieckiej podkreślił sylwetkę ojca Kolbe: – Franciszkanin konwentualny, misjonarz i męczennik, oddał życie tu, za brata więźnia w Auschwitz, dobity trucizną 14 sierpnia 1941 r. Dzisiaj obchodzimy jego święto w Kościele, a w naszej diecezji to uroczystość. Dlatego zgromadziliśmy się w tym dniu w miejscu jego męczeństwa i śmierci – zaznaczył.
– Doznał kaźni, został skazany na śmierć głodową w bunkrze. W ten sposób Bóg go doświadczył. Czym kierował się ojciec Maksymilian w całym swoim życiu? Miłością Boga i miłością człowieka – mówił w homilii biskup Kusy.
Po raz 14. w uroczystościach poświęconych ojcu Kolbe wziął udział arcybiskup Bambergu Ludwig Schick, który nawiązał do współczesnych wydarzeń. – Upamiętnienie Maksimiliana Kolbego odbywa się już po raz drugi od czasu inwazji Rosji na Ukrainę. Święty Maksimilian Kolbe wie czym jest wojna i co znaczy wojna dla ludzi, dlatego ostrzega nas dzisiaj, w 2023 roku, zwłaszcza tych odpowiedzialnych politycznie, abyśmy zrobili wszystko co w naszej mocy, aby wkrótce na Ukrainie został przywrócony sprawiedliwy pokój, aby tamtejsza ludzkość nie musiała już cierpieć, a uchodźcy mogli wrócić do ojczyzny – mówił Ludwig Schick.
Podczas rocznicowych uroczystości kwiaty złożono pod Ścianą Śmierci na dziedzińcu bloku 11, a także na obozowym placu apelowym przy bloku 17, gdzie 29 lipca 1941 r. Maksymilian Kolbe ofiarował życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka. Hierarchowie kościelni i franciszkanie modlili się również w celi nr 18 w podziemiach bloku 11, w której zamordowano św. Maksymiliana.
Rajmund Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli. W 1910 r. wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie, gdzie otrzymał imię Maksymilian. W 1912 r. rozpoczął studia w Rzymie z zakresu filozofii i teologii, uzyskując doktoraty z tych nauk, a także przyjął święcenia kapłańskie. Do Polski powrócił w 1919 r. W 1927 r. założył pod Warszawą klasztor w Niepokalanowie i wydawnictwo. Był też misjonarzem w Japonii.
Został aresztowany w Niepokalanowie 17 lutego 1941 r., gdzie pełnił funkcję przełożonego, gwardiana. Po kilkumiesięcznym śledztwie w warszawskim więzieniu Pawiak 29 maja 1941 r. przywieziony został do Auschwitz. Gdy w końcu lipca tego roku w odwecie za ucieczkę więźnia kierownik obozu rozkazał skazanie 10 więźniów z tego samego bloku na śmierć głodową, jeden ze skazanych, Franciszek Gajowniczek, prosił o darowanie życia ze względu na żonę i dzieci. Słysząc te słowa, ojciec Kolbe wystąpił z szeregu i zwrócił się do esesmanów z propozycją zamiany za rozpaczającego więźnia. Przeprowadzający wybiórkę Karl Fritzsch zgodził się i ojciec Kolbe dołączył do pozostałych więźniów, których odprowadzono do podziemi bloku 11.
Po dwóch tygodniach zarządzono opróżnienie celi. Większość więźniów już nie żyła, niektórzy jeszcze dawali oznaki życia, wśród nich ojciec Kolbe. Esesmani postanowili więc zabić żyjących więźniów zastrzykami fenolu.
Został beatyfikowany przez papieża Pawła VI w 1971 r., jego kanonizacji dokonał św. Jan Paweł II 10 października 1982 r. W 1999 r. został ogłoszony przez papieża patronem honorowych dawców krwi. Patronuje on także diecezji bielsko-żywieckiej.
„Duchowieństwo chrześcijańskie i życie religijne w KL Auschwitz” – lekcja internetowa prezentująca sylwetki księży i kleryków, sióstr zakonnych, a także duchownych innych kościołów chrześcijańskich osadzonych przez Niemców w Auschwitz. Opisane są w niej także historie późniejszych świętych i błogosławionych, m.in. o. Maksymiliana Kolbe oraz Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein). W lekcji ukazano także różne aspekty życia religijnego w obozie, prowadzonego przez więźniów z narażeniem życia. Lekcja dostępna jest w polskiej i angielskiej wersji językowej. Sylwetkę ojca Kolbe przybliża również odcinek 23 podcastu „O Auschwitz”, z kolei odcinek 31 traktuje o losach duchownych chrześcijańskich i życiu religijnym w KL Auschwitz.
Lekcja dostępna jest w polskiej i angielskiej wersji językowej.
Sylwetkę ojca Kolbe przybliża również odcinek 23 podcastu „O Auschwitz”, z kolei odcinek 31 traktuje o losach duchownych chrześcijańskich i życiu religijnym w KL Auschwitz.
Źródło: Auschwitz.org / foto. Łukasz Lipiński
Ojciec Kolbe, kiedy zginął miał 47 lat.
Rotmistrz Witold Pilecki, kiedy został zamordowany miał 47 lat.
Komendant obozu Rudolf Hoess, kiedy został powieszony miał 47 lat.